En nu samen doorzetten!
Eikelenberg, Ten Haaf, De Rooij, Hannen (meerdere keren waarnemend), Van Gortel, Verhoef (waanemend). Allemaal namen van voorgangers gedurende de afgelopen tien jaar. Bij mijn aantreden wilde ik in ieder geval proberen om de gemiddelde zittingsduur van een PLDB-voorzitter in de recente bondshistorie te evenaren. Die doelstelling heb ik intussen gehaald…
“Het wordt tijd om met zijn allen de schouders te zetten onder de PLDB”. Onder dat motto stelde ik mij bijna twee jaar geleden kandidaat voor de vacante functie van voorzitter PLDB. Het was een tijdperk van grote bestuurlijke impasses. Er werd zelfs openlijk over opheffing van de bond gespeculeerd. Velen verklaarden mij voor gek dat ik mij met het damkruitvat PLDB ging bezighouden. Ik kan ook niet ontkennen dat ik met angst en beven aan de klus begon.
Tot mijn grote vreugde hebben echter de afgelopen periode veel Limburgse dammers mijn oproep ter harte genomen. Gelukkig zijn we niet ruzieënd verder het moeras ingezonken. Integendeel, veel mensen zijn op enthousiaste wijze binnen verenigingen en bond aan de slag getogen. Mijn eerste prioriteit lag bij het weer op gang brengen van de reguliere wedstrijden. Dat is immers onze core business. Hieraan ontleent de PLDB primair haar bestaansrecht.
Sneller dan verwacht kwamen ook tal van ideeën en initiatieven. Vooral op het gebied van het jeugddammen is veel werk verzet. Het meeste bevindt zich nog in een pioniersfase, maar er is toch zeker weer een nieuw perspectief voor de Limburgse damsport geboren. Diverse clubs tonen momenteel overduidelijk aan dat er anno 2006 bij de jeugd wel degelijk nog interesse voor het dammen bestaat. En ik bespeur dat die vonk ook op sommige andere verenigingen begint over te slaan.
Al geruime tijd wordt getwijfeld aan het voortbestaan van enkele Limburgse damclubs. Tot nu toe hebben alle acht verenigingen gelukkig het hoofd boven water weten te houden. En er zijn zeker ook plaatsen waar het ronduit goed gaat. Vooral dankzij het landelijke avontuur van Raes Damclub bruist het dammen in Maastricht als nooit tevoren. Ook Eureka zit in de lift na de rentree in de nationale competitie en de start van een jeugdafdeling. Ledenwinst eveneens bij DC Roermond en misschien zijn landelijke aspiraties hier binnenkort ook niet eens een 1 april-grap meer.
Intussen zijn we ontsnapt aan de ijzeren greep waarmee de Limburgse dambestuurders elkaar destijds gevangen hielden. Door gewoon te gaan doen wat op dat moment het meest nodig was: niet veel meer dan borden en schijven klaarzetten en dammen met zijn allen. Gelukkig staat de trein nu weer redelijk op de rails. Er is een legertje enthousiastelingen gemobiliseerd dat vol overgave werkt aan een nieuwe toekomst voor de damsport in onze provincie. Daarbij komt echter wel weer een ander soort problematiek om de hoek kijken.
Hoe meer mensen zich ergens mee bezighouden, des te meer onderlinge afstemming er nodig is. Waren tot dusver bepaalde éénmansacties soms nog wel nuttig, steeds meer zal het blijken aan te komen op een goede samenwerking tussen alle betrokkenen. De komende periode zal er dan ook meer structuur in de organisatie moeten komen. Dit geldt in ieder geval binnen de PLDB, maar ook bij sommige verenigingen, zeker daar waar nieuwe initiatieven van de grond zijn gekomen.
Met klem doe ik hierbij een appèl op iedereen om op een open, eerlijke en respectvolle manier met elkaar te blijven omgaan. Laat u zich ook niet te snel ontmoedigen als de communicatie eens een keer niet helemaal naar wens verloopt. Een ander gevaar is dat we gaan denken dat we er al zijn. Een voorbeeld: enkele jeugdleden op de club is natuurlijk heel leuk, maar er zal continu gewerkt moeten worden aan nieuwe instroom. We zitten momenteel op een cruciaal punt waarbij samenwerking en doorzettingsvermogen essentieel zijn.
“En nu samen doorzetten!”. Dat wil ik uitroepen tot ons nieuwe motto voor de komende periode. De bond is slechts een overkoepelend orgaan. Het zijn vooral de verenigingen die verantwoordelijk zijn voor een gezonde toekomst van het dammen. Naast het jeugdwerk zijn uiteraard allerlei andere speerpunten denkbaar. Vanuit de PLDB kan in ieder geval gerekend worden op een goede facilitering.
Nog steeds heb ik geen spijt van mijn beslissing om een tijdje het PLDB-roer in handen te gaan nemen. Ik vind het prachtig hoe tal van leden van de kleine doch fanatieke Limburgse damgemeenschap het enthousiasme gevonden of hervonden hebben. Ieder succesje, hoe klein ook, is telkens weer heel bevredigend. Daarom heb ik mijn ambitie bijgesteld: ik wil proberen om voor twee termijnen van drie jaar te gaan. Binnen die periode moeten we samen toch iets moois kunnen neerzetten, waarna het voor mijzelf waarschijnlijk tijd wordt het stokje over te dragen…
En nu samen doorzetten!
Jeugddammen in Limburg
Ruim een jaar geleden plaatste ik op de site van De Vaste Zet een stukje over het succes dat een jeugdtiental behaalde op de nationale damdag in 1975. Een bloeiperiode voor het Limburgse jeugddammen dat de jaren daarop volgend eveneens resultaat kende, zelfs bekeken vanuit (inter)nationaal oogpunt! Maar na de bronzen medaille van Eddy Budé op het juniorenwereldkampioenschap midden jaren tachtig, liepen de successen terug. Hoewel bij enkele verenigingen het goede werk voortgezet bleef worden, nam de overkoepelende belangstelling voor het jeugddammen allengs af.
Maar sinds enige jaren zijn we in Limburg weer actief bezig met het opbouwen van een groep jonge dammers. Na de periode van betrekkelijke stilte rondom het jeugddammen heeft een aantal mensen, geïnspireerd door de successen elders in het land en aangespoord door het landelijke beleid, gezamenlijk het jeugddammen nieuw leven ingeblazen. Scholen werden bezocht, trainingsmappen besteld en de eerste dammertjes verschenen in de clublokalen.
Hoewel de eerste resultaten vanuit een snelle en oppervlakkige blik nogal bescheiden lijken, kan zeker gesteld worden dat de belangrijkste stap gezet is. Een grote groep dammers is doordrongen van het idee dat alleen actief werken aan een nieuwe generatie spelers de toekomst kan waarborgen. Er is aan de slag gegaan, handen werden ineen geslagen, kadertrainingen gevolgd en… de jeugd weer aan zet gekregen!
Behalve de jeugdbijeenkomsten op damclubs is er het laatste jaar veel gedaan. Te denken valt onder meer aan het toernooi Jeugd ontmoet Jeugd, het viertallentoernooi in Wageningen waar een Limburgs kwartet dammertjes acte de présence gaf en schooldamtoernooien in de regio. Een mooie opsteker was eind vorig jaar de toetreding tot landelijke trainingen van een tweetal Limburgse dammers: Michelle Roumans en Folkert Jansen. En dit jaar een vervolg, want inmiddels heeft Sylvia Ek ook weten door te dringen tot de nationale damschool.
Jeugddammen: hoe gaan we verder?
Even terugkijkend kunnen we dus stellen dat de belangrijkste stap gezet is. Maar na het eerste succes zijn we aanbeland in een periode van doorzetten. Het ontwikkelen van een nieuwe groep dammers, het is een plan met een reikwijdte over meerdere jaren. Bekend uit de theorielessen, de piramideconstructie, het verdwijnen van talentvol geachte leerlingen, het steeds maar weer zorgen voor nieuwe aanwas van de groep. We moeten telkens de blik over de actuele situatie heen richten. Wat is belangrijk om in de gaten te houden:
- Communicerende vaten
Een enkeling oppert de oprichting van één sterke vereniging, dam club Limburgia genaamd. Een interessant idee, echter, een bloeiende provinciale damwereld is gebaat bij meerdere verenigingen met een gezonde onderlinge strijd, een heerlijke rivaliteit en een daadwerkelijke competitie. Maar als het gaat om de aanwas van nieuwe leden hebben we een sterk gemeenschappelijk belang. Vandaar dat het verstandig is het jeugddammen onderling op elkaar af te stemmen, elkaar te stimuleren op dit punt, en onderling zaken uit te wisselen. Hier is een variatie op de Limburg-gedachte zeker aan de orde!
- Damschool
Zoals bekend, op dit moment is de provinciale bond onder leiding van de jeugdcoördinator bezig met het opzetten van provinciale trainingen onder de noemer ‘Limburgse Damschool’. De opzet hiervan is divers. Naast het bieden van extra training aan de gevorderde kinderen beoogt het de kinderen van de verschillende groepen samen te brengen en kan het als opstap naar landelijke trainingen fungeren. Het idee van communicerende vaten komt hier al tot uiting.
- Jaarlijkse bijeenkomst
Er wordt minimaal eenmaal per jaar een bijeenkomst in de vorm van een vergadering tussen de jeugdleiders van de diverse verenigingen gehouden. Kader traint kader heeft de afgelopen twee jaar de onderlinge uitwisseling op gang gebracht en het is nuttig de stand van zaken binnen de verenigingen en de opgedane ervaringen te blijven uitwisselen.
- Schooldammen
Op dit punt wordt hard gewerkt, maar de resultaten zijn vooralsnog mager. De groepen bij de clubs in Geleen en Hoensbroek zijn tot stilstand gekomen en er is behoefte aan de toestroom van nieuwe leden. In Roermond en Maastricht zijn wel enkele jeugdleden actief, maar van een heuse jeugdclubavond is nog geen sprake. De stroom vanuit scholen naar de club is nog niet op gang gekomen, de verbinding tussen schooldammen en clubdammen is nog niet optimaal tot stand gebracht. Op dit punt kan beslist flinke winst geboekt worden.
- Jeugdtoernooien
Het komende jaar kent onze provincie in elke jeugdklasse strijd om de Limburgse titel. Een goede ontwikkeling! Daarnaast is het aantal jeugdevenementen dat georganiseerd wordt ook groeiende. De basis van het jeugddammen is natuurlijk onderlinge strijd, het eenvoudigweg spelen van partijen. We zijn de goede weg ingeslagen!
Een nieuwe generatie dammers
Jeugddammen in Limburg. Een proces van de lange adem. En een zaak die heel dammend Limburg betreft. Voor elke vereniging, elke dammer de vraag in hoeverre hij kan en wil bijdragen. Overbodig te stellen dat de kans op succes wordt vergroot als we gemeenschappelijk en in goed overleg werken aan een nieuwe generatie dammers. We staan open voor de ideeën die binnen de verenigingen leven en zullen rekening houden met de specifieke wensen, mogelijkheden en obstakels. Het ontwikkelen van een nieuwe groep dammers, het is een dynamisch proces. Maar met een gezamenlijke aanpak gaat het ons beslist lukken de Limburgse damarena weer jong te maken.
En nu samen doorzetten!
Ruim een jaar geleden plaatste ik op de site van De Vaste Zet een stukje over het succes dat een jeugdtiental behaalde op de nationale damdag in 1975. Een bloeiperiode voor het Limburgse jeugddammen dat de jaren daarop volgend eveneens resultaat kende, zelfs bekeken vanuit (inter)nationaal oogpunt! Maar na de bronzen medaille van Eddy Budé op het juniorenwereldkampioenschap midden jaren tachtig, liepen de successen terug. Hoewel bij enkele verenigingen het goede werk voortgezet bleef worden, nam de overkoepelende belangstelling voor het jeugddammen allengs af.
Maar sinds enige jaren zijn we in Limburg weer actief bezig met het opbouwen van een groep jonge dammers. Na de periode van betrekkelijke stilte rondom het jeugddammen heeft een aantal mensen, geïnspireerd door de successen elders in het land en aangespoord door het landelijke beleid, gezamenlijk het jeugddammen nieuw leven ingeblazen. Scholen werden bezocht, trainingsmappen besteld en de eerste dammertjes verschenen in de clublokalen.
Hoewel de eerste resultaten vanuit een snelle en oppervlakkige blik nogal bescheiden lijken, kan zeker gesteld worden dat de belangrijkste stap gezet is. Een grote groep dammers is doordrongen van het idee dat alleen actief werken aan een nieuwe generatie spelers de toekomst kan waarborgen. Er is aan de slag gegaan, handen werden ineen geslagen, kadertrainingen gevolgd en… de jeugd weer aan zet gekregen!
Behalve de jeugdbijeenkomsten op damclubs is er het laatste jaar veel gedaan. Te denken valt onder meer aan het toernooi Jeugd ontmoet Jeugd, het viertallentoernooi in Wageningen waar een Limburgs kwartet dammertjes acte de présence gaf en schooldamtoernooien in de regio. Een mooie opsteker was eind vorig jaar de toetreding tot landelijke trainingen van een tweetal Limburgse dammers: Michelle Roumans en Folkert Jansen. En dit jaar een vervolg, want inmiddels heeft Sylvia Ek ook weten door te dringen tot de nationale damschool.
Jeugddammen: hoe gaan we verder?
Even terugkijkend kunnen we dus stellen dat de belangrijkste stap gezet is. Maar na het eerste succes zijn we aanbeland in een periode van doorzetten. Het ontwikkelen van een nieuwe groep dammers, het is een plan met een reikwijdte over meerdere jaren. Bekend uit de theorielessen, de piramideconstructie, het verdwijnen van talentvol geachte leerlingen, het steeds maar weer zorgen voor nieuwe aanwas van de groep. We moeten telkens de blik over de actuele situatie heen richten. Wat is belangrijk om in de gaten te houden:
- Communicerende vaten
Een enkeling oppert de oprichting van één sterke vereniging, dam club Limburgia genaamd. Een interessant idee, echter, een bloeiende provinciale damwereld is gebaat bij meerdere verenigingen met een gezonde onderlinge strijd, een heerlijke rivaliteit en een daadwerkelijke competitie. Maar als het gaat om de aanwas van nieuwe leden hebben we een sterk gemeenschappelijk belang. Vandaar dat het verstandig is het jeugddammen onderling op elkaar af te stemmen, elkaar te stimuleren op dit punt, en onderling zaken uit te wisselen. Hier is een variatie op de Limburg-gedachte zeker aan de orde!
- Damschool
Zoals bekend, op dit moment is de provinciale bond onder leiding van de jeugdcoördinator bezig met het opzetten van provinciale trainingen onder de noemer ‘Limburgse Damschool’. De opzet hiervan is divers. Naast het bieden van extra training aan de gevorderde kinderen beoogt het de kinderen van de verschillende groepen samen te brengen en kan het als opstap naar landelijke trainingen fungeren. Het idee van communicerende vaten komt hier al tot uiting.
- Jaarlijkse bijeenkomst
Er wordt minimaal eenmaal per jaar een bijeenkomst in de vorm van een vergadering tussen de jeugdleiders van de diverse verenigingen gehouden. Kader traint kader heeft de afgelopen twee jaar de onderlinge uitwisseling op gang gebracht en het is nuttig de stand van zaken binnen de verenigingen en de opgedane ervaringen te blijven uitwisselen.
- Schooldammen
Op dit punt wordt hard gewerkt, maar de resultaten zijn vooralsnog mager. De groepen bij de clubs in Geleen en Hoensbroek zijn tot stilstand gekomen en er is behoefte aan de toestroom van nieuwe leden. In Roermond en Maastricht zijn wel enkele jeugdleden actief, maar van een heuse jeugdclubavond is nog geen sprake. De stroom vanuit scholen naar de club is nog niet op gang gekomen, de verbinding tussen schooldammen en clubdammen is nog niet optimaal tot stand gebracht. Op dit punt kan beslist flinke winst geboekt worden.
- Jeugdtoernooien
Het komende jaar kent onze provincie in elke jeugdklasse strijd om de Limburgse titel. Een goede ontwikkeling! Daarnaast is het aantal jeugdevenementen dat georganiseerd wordt ook groeiende. De basis van het jeugddammen is natuurlijk onderlinge strijd, het eenvoudigweg spelen van partijen. We zijn de goede weg ingeslagen!
Een nieuwe generatie dammers
Jeugddammen in Limburg. Een proces van de lange adem. En een zaak die heel dammend Limburg betreft. Voor elke vereniging, elke dammer de vraag in hoeverre hij kan en wil bijdragen. Overbodig te stellen dat de kans op succes wordt vergroot als we gemeenschappelijk en in goed overleg werken aan een nieuwe generatie dammers. We staan open voor de ideeën die binnen de verenigingen leven en zullen rekening houden met de specifieke wensen, mogelijkheden en obstakels. Het ontwikkelen van een nieuwe groep dammers, het is een dynamisch proces. Maar met een gezamenlijke aanpak gaat het ons beslist lukken de Limburgse damarena weer jong te maken.
En nu samen doorzetten!
Laatst gewijzigd door Holger op 18 december 2006; 03:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Holger schreef:... zijn we aanbeland in een periode van doorzetten.
... de kans op succes wordt vergroot als we gemeenschappelijk en in goed overleg werken...
Kronborg Slot, Helsingør
Een hele heldere analyse van onze gewaardeerde kasteelheer! We zijn er natuurlijk nog lang niet, maar als we nu samen doorzetten, zullen de tijden van weleer ongetwijfeld weer herleven!
Re: En nu samen doorzetten!
Een voorzitter die ook waarnemend coördinator persoonlijke wedstrijden speelt, die daar echter zelf bitter weinig aan doet, doch het werk overlaat aan iemand die daar toe bereid blijkt. Om de vastgelopen boel weer op gang te krijgen een geschikte methode, en we hebben op die manier alweer - vooral dankzij Dieter - twee prachtige LK's achter de rug.Bert schreef:De komende periode zal er dan ook meer structuur in de organisatie moeten komen. Dit geldt in ieder geval binnen de PLDB...
Maar structureel is dat natuurlijk een wandrochtelijke constructie. Daarom ben ik bijzonder blij dat Dieter - één van de meest ervaren en deskundige dambestuurders in Limburg - zich bereid heeft verklaard om zitting te nemen in het bestuur en de portefeuille persoonlijke wedstrijden op zich te nemen. Langzaam maar zeker lijkt de PLDB-organisatie weer een beetje op orde te komen.