Woensdag 18 December is Erik de Gouw na een kort ziekbed overleden. Hij werd slechts  59 jaar.

Erik kwam na een korte studie Werktuigbouwkunde als Brabander in Maastricht geneeskunde studeren en tijdens zijn studie werd hij al lid van het toenmalige MDC. Hij is altijd lid gebleven maar door zijn drukke leven als student, arts (met avonddiensten ) en vader van 5 kinderen kon hij niet elke week de clubavond bezoeken. Hij was wel een fanatieke bewonderaar van de damsport en was zelf bepaald geen remisehakker maar speelde bij voorkeur ingewikkeld aanvalsspel waarmee hij in de landelijke competitie sterke spelers het vuur aan de schenen legde. Ook in de onderlinge speelde hij zo. Hij was de enige van ons die de Afrikaan Kingsly Hayford 2 keer versloeg juist door deze speelwijze.

Erik was een sociaal mens die speciaal aandacht gaf aan de ouderen van onze club. Niet gek want in de praktijk werkte hij als geriater in verschillende verzorgingshuizen. Door zijn optimistische uitstraling en de humoristische liedjes die hij zong bereikte hij vaak dat zijn patienten zich al beter begonnen te voelen als hij de zaal binnenkwam. Daar was hij trots op. Ook op de verjaardagsdamwedstrijden van de 101 jarige Cees Krottje was hij erbij.

Dammen en schaken waren volgens hem basiselementen die in de opvoeding van kinderen thuishoorden. Hij leerde het hen ook. Een jaarlijks hoogtepunt was dan ook wanneer hij met zijn 5 kinderen en neefje Walter deelnamen aan het jaarlijkse Euregionaal toernooi tussen Kerst en Nieuwjaar in Maastricht. Speciaal voor hen was er het "de Gouw" klassement dat hij aanvankelijk nog wel kon winnen. Maar apetrots was hij als zoon- of dochterlief hem naar de kroon wilde steken. Ook zijn vrouw Claire was er bij.

Voor de club was het fijn dat Erik de club graag hielp bij uitwedstrijden want die zijn moeilijker met de bezetting te plannen. Hij stelde zich beschikbaar voor de uitwedstrijden voor zowel team1 als ook team2. Vaak koppelde hij een uitwedstrijd aan een bezoek aan Brabant. Hij is altijd een Brabander gebleven. Andere keren zorgde hij met zijn grote gezinsauto voor het vervoer van bijna het hele team. Tijdens die ritten hebben we Erik ook echt leren kennen. Historische ritten zijn geweest naar Eibergen en naar Tilburg. Tijdens de rit naar Eibergen kwamen we op de lange terugreis erachter dat Erik DJ is geweest en hij zong het hele repertoire van Blof en de Dijk. Erik was de enige van ons die die dag gewonnen had. Toen we mopperden dat de terugweg lang was zette hij een CD van de Brabantse troubadour Gerard van Maasakkers op met het liedje Salve Regina begeleid door harmonie dat hoort bij het verhaal over de jaarlijkse 40km  processie van Valkenswaard naar Handel om Valkenswaard te vrijwaren van de pest,. Deze traditie dateert al van  1690 . Dat was  pas een lange reis zei hij. Wij leerden via hem  van de Brabantse Cultuur en Historie. Ook vertelde hij graag over de studies van zijn kinderen en de fietstochten met een van hen. Ook het doorrijden met een auto tot minstens 350.000km was een van zijn favoriete onderwerpen. Kortom de lange terugreis was voor ons overbrugbaar. Zeker wanneer Erik gewonnen had dan kregen we een heel verslag van zijn wedstrijd. 

Wij hoorden onlangs dat Erik ongeneeslijk ziek was. De verslagenheid bij ons was dan ook groot toen we vandaag vernamen dat hij overleden was. 

Erik bedankt voor alles en rust zacht.

We wensen Claire, kinderen en hun partners en verdere familie heel veel sterkte toe met het dragen van dit enorme verlies.  

Bron: damclubmaastricht.nl